به گزارش مجله خبری نگار، دکتر نیک هارتنل (Nick Hartnell) جراح ارتوپد و یکی از پژوهشگران این مطالعه میگوید: من همیشه گفته ام که کانگوروها بزرگترین ورزشکاران طبیعت هستند. آنها واقعاً چشمگیرترین حیوانات هستند چراکه آنها میتوانند تا طول ۱۲ متر و یا تا ارتفاع یک حصار سه متری را پریده و با سرعت ۷۰ کیلومتر در ساعت جهش کنند.
هارتنل گفت: با تماشای آنها در حال عمل، تعجب کردم که چقدر از این توانایی ورزشی با نحوه شکل گیری تاندونهای آنها مرتبط است و آیا ممکن است از آنها برای جایگزینی رباطهای پاره شده انسان استفاده شود.
پس از سالها تحقیق، هارتنل و تیمش در حال پیشرفت به سمت آزمایش پیوند زنوگرافت انسانی برای ترمیم آسیبهایی مانند پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL) هستند.
پیوند زنوگرافت که در آن عضو یا بافت دیگری از گونه دیگری پیوند زده میشود، در حال حاضر یکی از ویژگیهای جراحیهایی مانند تعویض دریچههای قلب با دریچه خوکهای اهداکننده است. با این حال، سازگاری بیولوژیکی یک مانع بزرگ است. این تیم تحقیقاتی معتقد است که کد مربوط به چگونگی اطمینان از رد نشدن بافت کانگورو خارجی توسط گیرنده انسانی را نیز شکسته است.
دکتر هارتنل گفت: زنوگرافت با استفاده از تاندونهای گونههای دیگر این پتانسیل را دارد که گزینه بهتری باشد، اما تاکنون پزشکی برای یافتن گونههای مناسب که دارای تاندونهای قوی و بادوام باشد، موفق نبوده است.
در حالی که کیسه داران استرالیایی ممکن است تواناییهای پرش فوق انسانی را برای کسی فراهم نکند، اما جایگزین امیدوارکنندهای برای درمان فعلی است.
در ایالات متحده، حدود ۲۰۰ هزار پارگی رباط صلیبی در هر سال رخ میدهد و تا یک چهارم از آنها نیاز به جراحیهای اضافی دارند. ماهیت آسیب به این معنی است که بافت اضافی باید در محل آسیب پیوند شود. گرافتهایی که از نقاط دیگر بدن بیمار گرفته میشوند، اغلب درد و زمان بهبودی را افزایش میدهند و عضوهای پیوندی که از اهدا کنندگان فوت شده و از منابع مصنوعی گرفته میشوند، جراحان را با مشکلات دیگری مواجه میکنند.
دکتر هارتنل در این باره گفت: تعداد بسیار محدودی از این تاندونهای جسد در دسترس است و متأسفانه قدرت آن طور که ما میخواهیم خوب نیست و بیمار را با زانوی ضعیف تری مواجه میکند.
او افزود: علاوه بر این، تا یک چهارم تمام بازسازیهای رباط صلیبی با شکست مواجه میشوند. اگر این اتفاق بیفتد، یا فرد به طور همزمان دو رباط آسیب دیده باشد، یا برای بار دوم آسیب ببیند، گزینههای او تمام میشود.
تاندون کانگورو نه تنها این پتانسیل را دارد که بهترین گزینه باشد، بلکه میتواند از جاهای دیگر تهیه شود. تمام تحقیقات بر روی تاندونهای کانگورو به دست آمده از صنایع دیگر انجام شده است، بنابراین هیچ حیوان زندهای را درگیر نکرده است.
دکتر هارتنل در خاتمه افزود: آنها از نظر بیولوژیکی از نظر تاندونها برتر هستند و در حال حاضر تمام این پتانسیل به هدر میرود، زیرا از تاندونها برای هیچ چیز استفاده نمیشود. این تیم امیدوار است که یک آزمایش موفق انسانی راه را برای استفاده از تاندونهای کانگورو در روشهای جهانی هموار کند.